نتایج کلیدی این پژوهش که با طراحی چهار آزمایش و اجرای آنها بر تعداد افراد زیادی بدست آمده و نشان می دهد؛ 

1. اقناع از طریق پارالینگویستیک مؤثر است، تغییر در نحوه‌ی بیان می‌تواند بر نگرش‌ها و تصمیمات شنوندگان تأثیر بگذارد.

2. اعتماد به نفس هنگام صحبت نقش کلیدی دارد، صحبت کردن با اعتماد به نفس صوتی باعث می‌شود گوینده متقاعدکننده‌تر به نظر برسد، زیرا نشان‌دهنده‌ی باور قوی‌تر او به پیامش است.

3. آشکار شدن نیت تأثیر گفتمان را کاهش نمی‌دهد، برخلاف اقناعِ زبانی (که در آن افراد در برابر تلاش‌های آشکار برای متقاعد شدن مقاومت می‌کنند) اقناعِ پارالینگویستیکی حتی در صورت آشکار شدن نیز مؤثر باقی می‌ماند.

چهار آزمایش این پژوهش که تأثیر پارالینگویستیک (ویژگی‌های صوتی گفتار) را بر اقناع ِ دیگران بررسی کرده بدین شیوه بوده اند؛ 

آزمایش اول: تأثیر تلاش‌های پارالینگویستیک بر نگرش شنوندگان

در این آزمایش، سخنرانان یک نقد محصول (تلویزیون هوشمند) را دو بار خواندند. یک‌بار به‌طور معمول و یک‌بار با تلاش برای متقاعد کردن شنونده از طریق تغییرات در صدایشان مانند بلندی و تنوع صدایشان، سپس شنوندگان این نقدها را شنیدند و نظر خود را درباره‌ی محصول بیان کردند.

نتیجه: نقدهایی که با تغییرات صوتی خوانده شده بودند، باعث نگرش مثبت‌تر نسبت به محصول شدند، زیرا سخنرانان با اعتماد به‌ نفس‌تر به نظر می‌رسیدند.

آزمایش دوم: آیا آشکار شدن نیت متقاعدسازی بر تأثیر پارالینگویستیک اثربخشی دارد؟

در این آزمایش، علاوه بر تغییرات صوتی، برخی سخنرانان مستقیماً بیان کردند که قصد دارند شنونده را متقاعد کنند. سپس اثر این افشاگری بر میزان تأثیرگذاری بررسی شد.

نتیجه: حتی زمانی که شنوندگان از نیت متقاعدسازی آگاه بودند، تغییرات صوتی همچنان مؤثر بودند، که نشان می‌دهد اعتمادبه‌نفس صوتی مهم‌تر از نیت آشکار متقاعدسازی است.

آزمایش سوم: مقایسه‌ی متقاعدسازی زبانی و صوتی

در این آزمایش، سخنرانان می‌توانستند هم از تغییرات صوتی و هم از تغییرات زبانی (انتخاب کلمات متقاعدکننده) استفاده کنند تا بررسی شود که کدام‌ یک مؤثرتر است.

نتیجه: تغییرات صوتی تأثیر بیشتری در متقاعد کردن شنوندگان داشتند، در حالی که تغییرات زبانی چندان تأثیری نداشتند. همچنین شنوندگان متوجه تلاش برای اقناع از طریق صدا شدند، اما این آگاهی تأثیر متقاعدسازی را کاهش نداد.

آزمایش چهارم: تحلیل ویژگی‌های صوتی مؤثر در متقاعدسازی

در این آزمایش، بررسی شد که کدام ویژگی‌های صوتی (مانند بلندی صدا، تغییرات زیر و بمی، و سرعت گفتار) بیشترین تأثیر را بر اقناع دارند.

نتیجه: سخنرانانی که صدای خود را بلندتر کرده و حجم صدایشان را متغیر نگه داشته بودند، متقاعدکننده‌تر بودند. این ویژگی‌ها باعث شدند که شنوندگان آن‌ها را بااعتمادبه‌نفس‌تر و در نتیجه متقاعدکننده‌تر ببینند.

جمع‌بندی؛ 

همچنین برای توصیف واژه پارالینگویستیک می‌توان از معادل‌های فارسی زیر استفاده کرد که مفهوم آن را بهتر منتقل می‌کنند:

_ ویژگی‌های صوتی گفتار – اشاره به عناصر غیرکلامی مانند لحن، زیر و بمی، بلندی صدا و ریتم.

_ ابزارهای فرازبانی – به ویژگی‌هایی فراتر از واژه‌ها اشاره دارد که در انتقال معنا نقش دارند.

_ مؤلفه‌های غیرکلامی گفتار – بر جنبه‌های غیرلفظی و تأثیر آن‌ها بر ارتباط تمرکز دارد.

یک واژه‌ی مناسب دیگر  و کوتاه برای مفهوم پارالینگویستیک می‌تواند "فرانوا" باشد.

"فرازبان" و "فرانوا" هر دو گزینه‌های مناسبی برای ترجمه‌ی پارالینگویستیک هستند، اما انتخاب بهتر بستگی به تأکید معنایی موردنظر دارد:

"فرازبان" بر ویژگی‌های غیرکلامی زبان تأکید دارد. این واژه می‌تواند گسترده‌تر باشد و حتی شامل حرکات بدن، حالات چهره و سایر عناصر غیرکلامی در ارتباط شود، نه فقط ویژگی‌های صوتی گفتار.

"فرانوا"  منحصرا و دقیق‌تر به ویژگی‌های صوتی گفتار اشاره دارد، یعنی لحن، بلندی صدا، زیر و بمی و ریتم گفتار و  این واژه بر جنبه‌ی آوایی و شنیداری بیشتر متمرکز است.

رفرنس علمی؛ 

Van Zant AB, Berger J. How the voice persuades. J Pers Soc Psychol. 2020 Apr;118(4):661-682. doi: 10.1037/pspi0000193. Epub 2019 Jun 13. PMID: 31192632.