اگر چه بین رسا و قاطعانه صحبت کردن با پرخاشگری کلامی و رفتاری، مرزهای باریکی وجود دارد اما در ماهیت، پیام ها و تاثیرشان بر مخاطب و قضاوت های دیگران تفاوت های زیادی بین این دو وجود دارد. پژوهش های علمی معتبری بر تأثیرات منفی فریاد زدن و صحبت کردن با عصبانیت بر قضاوت دیگران، تمرکز کردهاند. صحبت و رفتارهای پرخاشگرانه میتواند بهطور قابلتوجهی بر نحوه درک و برخورد دیگران تأثیر منفی بگذارند. علاوه بر آن تمرکز این گفتار بر مطالعاتی هست که تأثیر رفتارهای منفی مانند فریاد زدن و صحبت کردن با عصبانیت در محیط دادگاه و اثرات آن بر قضاوت قاضی را بررسی کردهاند. بهطور کلی، فریاد زدن و صحبت کردن با عصبانیت در دادگاه میتواند تأثیرات منفی بر نحوه قضاوت قاضی داشته باشد.
بهطور کلی، فریاد زدن و صحبت کردن با عصبانیت میتواند اثرات منفی عمیقی بر نحوه قضاوت دیگران داشته باشد. این رفتارها موجب افزایش اضطراب، تضعیف ارتباطات مؤثر و تشدید درگیریها میشوند، چه در محیطهای حضوری و چه در فضای مجازی! کنترل و مدیریت این رفتارها برای ایجاد روابط بینفردی و حرفهای سالم ضروری است. در ادامه به مختصری از یافته ی مطالعات مختلف در این زمینه اشاره می شود؛
1. بیاحترامی در محیط کار و پیامدهای آن
مطالعهای که در مجله تحقیقات ارتباطات کاربردی منتشر شده است، نشان میدهد که پرخاشگری کلامی و تهدیدها در محیطهای حرفهای رایج هستند اما پیامدهای زیانباری دارند. این رفتارهای خصمانه میتوانند منجر به افزایش اضطراب، افسردگی و علائم جسمانی مانند تپش قلب و خستگی در میان کارکنان شوند. این رفتارهای منفی نهتنها سلامت فردی را تحت تأثیر قرار میدهند، بلکه به پویایی تیمی و بهرهوری کلی در محیط کار نیز آسیب میرسانند[1].
2. بیاحترامی در فضای مجازی و تشدید اختلافات
یک مطالعه دیگر در مجله رسانههای پخش و الکترونیکی تأثیر بیاحترامی و گفتار خشن در تعاملات آنلاین را بررسی کرده است. یافتهها نشان میدهد که مواجهه با گفتار نامحترمانه، از جمله زبان عصبانی و پرخاشگرانه، میتواند باعث افزایش اختلافات و قطبی شدن دیدگاههای افراد شود. به این معنا که افراد بیشتر در عقاید خود راسخ میشوند و احتمال گفتوگوهای سازنده و درک متقابل کاهش مییابد[2].
3. احساسات اخلاقی و پویایی محیط کار
مقالهای در مجله بررسی آکادمی مدیریت بررسی کرده است که چگونه احساسات اخلاقی، مانند خشم و تحقیر، بر روابط کاری تأثیر میگذارند. این مطالعه نشان میدهد که ابراز خشم نسبت به همکاران میتواند به روابط حرفهای آسیب بزند و همکاری را مختل کند. چنین رفتارهایی باعث ایجاد احساس رنجش و کاهش اعتماد شده و در نهایت به کارایی سازمانی ضربه میزند[3].
4. چرخه تصاعدی بیاحترامی در محیط کار
تحقیقات منتشرشده در بررسی آکادمی مدیریت نشان دادهاند که بیاحترامیهای جزئی در محیط کار میتوانند به تدریج به درگیریهای جدیتری تبدیل شوند. این روند افزایشی باعث ایجاد محیطی مسموم میشود که روحیه و عملکرد کارکنان را بهشدت تحت تأثیر قرار میدهد[4].
5. حفظ آرامش، رعایت آداب و شأن دادگاه
حفظ آرامش و رعایت آداب و احترام به شأن دادگاه برای اطمینان از دادرسی عادلانه و بیطرفانه ضروری است و چه بسا فرد با رفتار و گفتارهای پرخاشگرانه خود موجب گم شدن حقوق خویش در فرآیند دادرسی همانند هر گفتمان دیگری شود. چرا که برخورد تهاجمی، فریاد زدن، یا رفتارهای احساسی بیش از حد میتواند به ضرر افراد در دادگاه تمام شود، زیرا طبیعی است که نشانه ای از عدم احترام به شأن دادگاه بوده و باعث واکنش منفی از سوی قاضی می شود.
از این رو پژوهشگران قضایی پیشنهاد میکنند که همه طرفهای درگیر در یک دادگاه از جمله خود قضات، وکلا و طرفین دعوا مسئولیت دارند که جلسه را در یک محیط حرفهای و منظم پیش ببرند. چرا که احترام به فرآیند دادگاه، اجتناب از رفتارهای احساسی افراطی و تمرکز بر استدلالهای حقوقی مستدل میتواند به نتیجهای عادلانهتر کمک کند[5،6].