اختلالاتِ افسردگی شامل نشانه های جسمانی و فیزیکی، انگیزشی و شناختی یا فکری هستند. لازم نیست یک نفر تمام این نشانه ها را داشته باشد تا افسرده تشخیص داده شود، بلکه هرچه یک مجموعه از نشانه ها شدیدتر باشد، بیشتر میتوانیم مطمئن باشیم که فرد به افسردگی مبتلا است. در این مقاله به توضیح بیشتر این نشانه ها می پردازیم.
اختلالاتِ افسردگی شامل نشانه های جسمانی و فیزیکی، انگیزشی و شناختی یا فکری هستند. لازم نیست یک نفر تمام این نشانه ها را داشته باشد تا افسرده تشخیص داده شود، بلکه هرچه یک مجموعه از نشانه ها شدیدتر باشد، بیشتر میتوانیم مطمئن باشیم که فرد به افسردگی مبتلا است. در این مقاله به توضیح بیشتر این نشانه ها می پردازیم.
_ نشانه های جسمانی:
تغییرات جسمانی از نشانگان پر تکرار و قابل مشاهده در افسردگی است. درصد بالایی از کسانی که افسرده تشخیص داده می شوند، نشانه های جسمانی افسردگی را نشان می دهند. فرد افسرده شخصی است در خود فرو رفته و اغلب در زمان حال زندگی نمی کند. توجه بیش از حدی بر جسم خود داشته و نگرانی فزاینده ای در مورد دردها و رنج های خود احساس می کند. علاوه بر نگرانی زیاد در مورد سلامتی، افراد افسرده ممکن است در برابر بیماری های جسمانی نیز آسیب پذیرتر باشند به ویژه در افسردگی ملانکولی، زیرا وقتی افسردگی شدید می شود می تواند فرد را از لحاظ جسمانی به واقع ضعیف کند. افسردگی می تواند یکی از نشانه های اولیه بیماریهای عفونی، سرطان و یا قلبی باشد (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013).
_ نشانه های شناختی:
پژوهش ها نشان مي دهند که اختلال افسردگی مي تواند تحت تأثير باورهاي فراشناختي و سبک ابراز هیجان فرد قرار گیرد. فراشناخت، يك مفهوم چندوجهي است كه شامل دانش، پردازش و راهبردهايي مي شود كه ارزيابي، نظارت يا كنترل شناخت فرد را برعهده دارند. باورهاي فراشناختي كه در اين فرايند فعال مي گردند شامل باورهاي مثبت درباره ی نگراني، باورهاي منفي درباره ي نگراني، اطمينان شناختي ضعيف، نياز به كنترل افكار و ... هستند. افراد افسرده نه تنها عزت نفس پایینی دارند، بلکه خود را سرزنش نموده و به خاطر مشکلاتی که از آن ها متاثر می شوند، احساس گناه می کنند. وقتی شکست می خورند تنها خود را مسئول آن می دانند. هنگامی که هنوز شکستی برای آن ها پیش نیامده است، تصور می کنند به زودی شکست خواهند خورد و عامل این شکست نیز خودشان هستند. علاوه بر عقاید منفی و احساس گناه، فرد افسرده تقریبا همیشه آینده را با بدبینی و ناامیدی زیاد می نگرد. او معتقد است اقدامات وی حتی اگر بتواند از عهده ی آن برآید، محکوم به شکست خواهد بود. این چنین افکاری منجر به تخریب روابط بین فردی نیز می شود.
_ نشانه های انگیزشی:
افراد افسرده در بیدار شدن از خواب هنگام صبح، سرکار رفتن، شروع یک طرح و حتی سرگرم کردن خود مشکل کاهش یا فقدان انگیزه دارند. دو سو گرایی و مشکل در تصمیم گیری نشانه ی شایع افسردگی است. تصمیم گیری برای افراد افسرده می تواند توانکاه و وحشت انگیز باشد. هر تصمیمی جدی و حیاتی است، اهمیت موفقیت و شکست را دارد، تصمیم گیری غلط می تواند فلج کننده باشد. در حالت شدید فرد قادر به تصمیم گیری نیست که به آن فلج اراده نیز می گویند. چنین بیماری نمی تواند حتی خود را به انجام کارهایی که برای زندگی ضروری هستند، وادار کند. در افسردگی حاد، ممکن است کندی روانی حرکتی به وجود آیید که طی آن حرکات فرد کند می شود و بیمار بیش از اندازه آهسته حرکت و صحبت می کند(سلیگمن و همکاران، 2018).
_ نشانه های خلقی:
غم برجسته ترین و فراوان ترین نشانه ی هیجانی در افسردگی است. این خلق مالیخولیایی در اوقات مختلف روز متناوب است. عموما افراد افسرده هنگام صبح احساس بدتری دارند، وقتی روز سپری می شود به نظر می رسد که خلق آنها اندکی بهتر می شود. همراه با احساس غم، اضطراب نیز اغلب همراه با افسردگی وجود دارد (سلیگمن و همکاران، 2018). بی علاقگی معمولا در آغاز فقط در چند فعالیت وجود دارد. اما زمانی که افسردگی شدت می یابد، بی علاقگی عملا به هر فعالیتی که شخص انجام دهد، گسترش پیدا می کند. لذت ناشی از سرگرمی تفریحات و خانواده کاهش می یابد. بالاخره حتی کارکردهای زیستی نظیر خوردن و میل جنسی، جاذبه خود را از دست میدهند. بسیاری از بیماران افسرده حتی احساس خود را نسبت به دیگران از دست می دهند.