یافته های یکی از این پژوهش ها نشان می دهد که درصد بالایی از  پرستاران، وکلا و معلمان آینده‌ باور دارند که پس از شکست قبلی در آزمون‌های ورودی و  صدور مجوز، قبول خواهند شد و دچار خطای بیش تخمینی به خاطر باور به افسانه موفقیت پس از شکست بودند.

دکتر لورن اسکریس-وینکلر، محقق ارشد و استادیار مدیریت و سازمان‌ها در دانشگاه نورث وسترن به درستی می گوید: " بسیار بیشتر از آنچه واقعاً اتفاق می‌افتد، مردم انتظار دارند که موفقیت پس از شکست، حاصل شود. با اینکه مردم معمولاً فرض می‌کنند که رفتار گذشته، رفتار آینده را پیش‌بینی می‌کند، پس جای تعجب است که وقتی صحبت از موفقیت پس از شکست می‌شود، اغلب برعکس آن را باور دارند!

مردم اغلب آنچه را که هست با آنچه که باید باشد اشتباه می‌گیرند. مردم باید به شکست توجه کنند و از آن درس بگیرند، اما اغلب این کار را نمی‌کنند زیرا شکست انگیزه را از بین می‌برد و برای عزت نفس تهدیدآمیز است.

اگرچه گفتن به مردم، که پس از شکست موفق خواهند شد ممکن است باعث شود احساس بهتری داشته باشند، اما این طرز فکر می‌تواند عواقب مخربی در دنیای واقعی داشته باشد. "

در برخی آزمایش‌های دیگر دیده شد که شرکت‌کنندگان به اشتباه فرض کردند که مردم به اشتباهات شان توجه می‌کنند و از آنها درس می‌گیرند. برای نمونه در یک آزمایش میدانی، پرستاران میزان یادگیری همکارانشان از خطاهای گذشته را نیز بیش از حد تخمین زده بودند.

با این حال، افراد ممکن است وقتی اطلاعاتی در مورد مزایای ناچیز شکست به آنها داده می‌شود، انتظارات خود را دوباره تنظیم و واقع بینانه بکنند. آگاهی، مهم و تاثیر گذار است. در دو آزمایش دیگر، شرکت‌کنندگان وقتی از میزان پایین موفقیت افراد پس از شکست آگاه تر شدند، بیشتر از بودجه مالیات‌دهندگان برای برنامه‌های توانبخشی برای زندانیان سابق و برنامه‌های درمان اعتیاد حمایت کردند.

اصلاح باورهای غلط در مورد شکست و موفقیت، می‌تواند به تغییرات بنیادی کمک کند و آموزش مردم در مورد تأثیر واقعی شکست می‌تواند منجر به حمایت بهتر از خودشان و یکدیگر پس از تجربه شکست شود.

برخی از منابع علمی؛